به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در مشهد، نشست تخصصی با موضوع «جواز برداشت عضو و بافت پیوندی از بیماران مرگ قلبی» به همت هیئت اندیشه ورز دین، سلامت و سبک زندگی معاونت پژوهش حوزه علمیه خراسان در راستای برنامه های علمی پژوهشی این حوزه در حیطه فقه پزشکی برگزار شد.

در این نشست که به میزبانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و در سالن شهید هاشمی نژاد بیمارستان امام رضا(ع) برگزار شد، جمعی از اساتید و مسئولان حوزه علمیه و دانشگاه علوم پزشکی مشهد حضور داشتند.

در ابتدای این نشست، حجت الاسلام سید مسعود مرتضوی، مدیر هیئت اندیشه ورز دین، سلامت و سبک زندگی و دبیر علمی نشست به تبیین موضوع جواز برداشت عضو از بیماران مرگ مغزی پرداخت و گفت: برداشت و پیوند عضو و بافت که یکی از روش های موثر در بسیاری از بیماری های صعب العلاج شناخته می شود دارای انواع مختلفی از جمله برداشت عضو و بافت از شخص زنده، برداشت از بیماران مرگ مغزی و برداشت از مرحومین و کسانی که دچار مرگ قطعی شده اند می شود که هریک از موارد مزبور احکام خاص به خود را دارد.

وی ادامه داد: در ارتباط با برداشت عضو از کسانی که دچار مرگ قلبی قطعی شده اند، حکم اولیه به سبب حفظ احترام میت مسلمان حرمت است اما سخن بر مساله حکم ثانوی و بررسی آن است که آیا با توجه به ضرورتی که در این عمل می باشد، می توان به عنوان حکم ثانوی برداشت بافت و عضو از مرحومین را جائز دانست یا خیر.

دکتر خالقی، سرپرست تیم پیوند اعضاء دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز در ادامه این نشست، ضمن ارائه توضیحاتی در مورد برداشت عضو و بافت از متوفیان، خاطر نشان کرد: پس از مرگ قطعی امکان برداشت برخی از بافت ها از اموات همچون قرنیه، پوست، استخوان، دریچه قلب، پانکراس و... وجود دارد همچنان که در برخی از کشورها نیز برداشت اعضا بدن همچون قلب و کبد پس از مرگ قلبی امکان پذیر می باشد.

سرپرست تیم پیوند اعضاء دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح کرد: برداشت پوست، از موارد بسیار ضروری است و در همین راستا اگر در سوختگی های شدید، این پیوند انجام نشود منجر به فوت بیمار خواهد شد.

همچنین در این نشست دکتر صمدی، مدیر بانک چشم دانشگاه علوم پزشکی مشهد به اهمیت پیوند قرنیه و ضرورت و نیاز مبرم جامعه به این موضوع پرداخت و نکاتی را در باب این مساله مورد تشریح و تبیین قرار داد.

حجت الاسلام و المسلمین محمد مروارید، استاد حوزه علمیه خراسان نیز در ادامه این نشست ضمن تبیین نکات و مسائل فقهی بارشده بر این موضوع عنوان کرد: فقها در این رابطه نظرات مختلفی دارند، همانطور که برخی معتقد به جواز بوده و در مقابل برخی دیگر این عمل را جائز نمی دانند و معتقدند برداشت هر گونه بافت و عضو از میت حرام است مگر آنکه ضرورتی اهم مثل حفظ جان مسلمان بر آن مترتب شود و با توجه به اینکه در مواردی مثل برداشت قرنیه، نجات جان بر آن متوقف نیست لذا برداشت آن جائز نمی باشد.

استاد حوزه علمیه خراسان ادامه داد: ملاکی که فقهاء در تبیین موضوع ضرورت مطرح کرده اند مسئله حفظ جان مومن است و موارد دیگر هرچند از اهمیت بالایی برخوردار باشد مشمول این استثناء نیست.

وی با بیان این که آنچه در این موضوع اهمیت دارد تشخیص ضرورت و تبیین محدوده آن می باشد، ابراز کرد: اگر بتوانیم از ادله استفاده کنیم که مقصود از ضرورت اعم از ضرورت در حفظ حیات و حفظ سلامتی فرد است پس می توان حکم به جواز برداشت عضو داد اما در غیر این صورت این مساله ممکن نیست.

شایان ذکر است؛ در این نشست علمی حجت الاسلام و المسلمین کندری، معاون پژوهش حوزه علمیه خراسان، هادی حصاری، مدیر ترویج و گسترش پژوهش این حوزه، دکتر تفقدی معاون پژوهش دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دکتر خرسند، رئیس بیمارستان امام رضا(ع) و دکتر فتاحی نیز حضور داشتند.

انتهای پیام 313/49